"Vanaf het plafond van Zaal 3 op de derde etage komt een 3 etages hoog en deels ruimte vullende installatie. Het werk laat een kant van het modesysteem en ons consumentisme zien dat voor de meesten niet inzichtelijk is, namelijk de enorme hoeveelheid afgedankte kledingstukken dat dit jaarlijks voortbrengt. Het werk maakt dit fysiek inzichtelijk en is daarmee een protest. Kilo’s fleece sweaters verscheurd en verknoopt tot een woekerende begroeiing dat de ruimtes zal binnendringen."

"Sometimes doing something poetic can become political
and sometimes doing something political can become poetic."

So here I lay.. surrounded by 3600 of my companions. As if we have never lived and will never live. Once we were popular, someone loved us and we had a purpose. But one day someone decided that we didn't matter anymore.

We don't all look the same, we have different colours, shapes and some of us are a bit more damaged than others. Once these facts created our own identity. Now we are nothing more than a huge pile of trash. We are no longer individuals, but function as a tiny piece of a massive pyramid.

Some of us got saved, and got a chance to live a new life. By laying at the bottom of the big pyramid I saved someone that was on top. And I pray to god that someday someone will do the same for me. Someone that sees all the possibilities in me and gives me a new purpose in life. Just like my companions that made it to this exhibition.